De Unilaterale Biportale Endoscopische Transforaminale Benadering (UBE-TFA) vertegenwoordigt een aanzienlijke vooruitgang op het gebied van minimaal invasieve wervelkolomchirurgie, waarbij de voordelen van endoscopische visualisatie worden gecombineerd met een specifieke chirurgische corridor om een verscheidenheid aan spinale pathologieën te behandelen, met name die waarbij het foramen betrokken is.
De Stichting: Unilaterale Biportale Endoscopie (UBE)
UBE is een geavanceerde, minimaal invasieve chirurgische techniek waarbij gebruik wordt gemaakt van twee kleine, afzonderlijke incisies (portalen) aan één kant van de wervelkolom van de patiënt. Dit dual-portal-systeem is het bepalende kenmerk van de aanpak:
- Portaal bekijken: Een kleine artroscoop (endoscoop met camera en lichtbron) wordt via één portaal ingebracht om een high-definition, vergroot en verlicht beeld van het chirurgische veld te bieden. De continue stroom zoute irrigatie door dit systeem zorgt voor een heldere, vuilvrije werkomgeving.
- Werkend portaal: Een tweede, iets groter portaal wordt gebruikt voor het inbrengen van chirurgische instrumenten.
Deze scheiding van de camera en de instrumenten biedt aanzienlijke voordelen ten opzichte van oudere endoscopische technieken met één poort (uniportal), die kunnen worden beperkt door een smal werkkanaal. De Unilaterale biportale endoscopie platform maakt het mogelijk:
- Triangulatie: Chirurgen kunnen de endoscoop en instrumenten positioneren om het doelgebied vanuit twee verschillende hoeken te benaderen, een principe dat bekend is bij arthroscopische gewrichtschirurgie. Deze flexibiliteit verbetert de chirurgische manoeuvreerbaarheid en precisie, vergelijkbaar met open chirurgie, maar met minimale weefselverstoring.
- Gebruik van conventionele instrumenten: In tegenstelling tot uniportale methoden waarvoor vaak gespecialiseerde instrumenten nodig zijn, kunnen chirurgen met UBE veel van de bekende instrumenten van traditionele open of microscopische wervelkolomchirurgie gebruiken, zoals hogesnelheidsfrezen, Kerrison-rongeurs en hypofysetangen. Dit kan mogelijk de leercurve verkorten voor chirurgen die overstappen van traditionele technieken.
- Verbeterde visualisatie: Het vergrote beeld en de constante vloeistofirrigatie maken een nauwgezette decompressie van neurale structuren en nauwkeurige weefselhantering mogelijk, die cruciaal zijn voor het minimaliseren van complicaties.
De bijzonderheden: de transforaminale corridor
De ‘transforaminale benadering’ in UBE-TFA verwijst naar de specifieke route die wordt gevolgd om de spinale pathologie te bereiken, met name gebruikt voor aandoeningen zoals:
- Foraminale en extraforaminale lumbale hernia's (LDH).
- Bepaalde soorten intracanale hernia's in de bovenste lumbale wervelkolom.
- Foraminale stenose.
Bij deze benadering wordt het chirurgische traject meer lateraal (naar de zijkant) gekanteld om toegang te krijgen tot het intervertebrale foramen – de opening waardoor de spinale zenuwwortel naar buiten komt. Belangrijke technische stappen omvatten vaak:
- Laterale portalplaatsing: De incisies worden doorgaans verder weg van de middellijn gemaakt vergeleken met de interlaminaire benadering, soms enkele centimeters lateraal van het processus spinosus, om het noodzakelijke steile, veel laterale traject te bereiken.
- Richten op het foramen: Met behulp van fluoroscopische begeleiding (real-time röntgenfoto) navigeert de chirurg naar het foramen, vaak gericht op het gebied nabij het superieure articulaire proces (SAP) of het transversale proces.
- Decompressie: Minimale, gerichte botverwijdering, vaak met een gedeeltelijke facetectomie (resectie van de SAP) of het boren van het benige venster, wordt uitgevoerd onder direct endoscopisch zicht om het foramen te verbreden. Hierdoor komt de samengedrukte zenuwwortel vrij.
- Schijf verwijderen: Zodra de neurale elementen zijn gedecomprimeerd, wordt de hernia verwijderd. De verbeterde visualisatie zorgt voor een volledige verwijdering en beschermt tegelijkertijd de zenuwwortel en de durale zak.
Voordelen en klinische impact
De unilaterale biportale endoscopische transforaminale aanpak biedt een zeer effectieve, maar toch minimaal invasieve oplossing voor zenuwwortelcompressie in de lumbale wervelkolom. De belangrijkste voordelen zijn onder meer:
- Minimaal invasief: Het wordt geassocieerd met kleinere incisies, minder schade aan zacht weefsel en spieren en minder bloedverlies in vergelijking met traditionele open chirurgie.
- Behoud van spinale stabiliteit: Door de verwijdering van bot en ligamenten, vooral het facetgewricht, tot een minimum te beperken, streeft de UBE-TFA ernaar de structurele integriteit en stabiliteit van het wervelkolomsegment te behouden.
- Sneller herstel: Patiënten ervaren vaak minder postoperatieve pijn en een korter verblijf in het ziekenhuis, wat leidt tot een snellere terugkeer naar normale activiteiten.
- Directe decompressie: Het vermogen om direct in het foramen te visualiseren en te werken maakt het bijzonder geschikt voor far-laterale pathologieën die lastig toegankelijk zijn via de traditionele posterieure of interlaminaire routes.
In wezen maakt UBE-TFA gebruik van de flexibiliteit en uitstekende visualisatie van Unilaterale biportale endoscopie om door de laterale anatomische gang van de wervelkolom te navigeren, waardoor een nauwkeurige en weefselsparende behandeling wordt geboden voor bepaalde aandoeningen van de wervelkolom.
