Nasale endoscopie is een veel voofkomende, minimaal invasieve diagnostische en therapeutische procedure die wofdt gebruikt door KNO-artsen (oor-, neus- en keelspecialisten) om de neus- en sinusholtes te onderzoeken. De procedure omvat het inbrengen van een stijve of flexibele endoscoop (een dunne buis met lamp en camera) in de neus om structuren in detail te visualiseren. Wanneer wordt beschreven dat een nasendoscopie betrekking heeft op een eenzijdige of bilaterale scheidingsprocedure verwijst het doorgaans naar een diagnostische benadering of, vaker, naar een stap binnen een functionele procedure zoals Septoplastiek or Endoscopische sinuschirurgie (ESS) , waarbij het chirurgische doel het aanpakken van aandoeningen betreft die specifiek zijn voor één zijde (unilateraal) of beide zijden (bilateraal) van de neusholte of sinussen.
Diagnostische toepassingen
In een puur diagnostische neusendoscopie , de voorwaarden eenzijdig or bilaterale scheiding zijn geen standaardnomenclatuur. De procedure zelf wordt echter inherent gebruikt om aandoeningen te diagnosticeren die van invloed kunnen zijn op:
- Eén kant (eenzijdig): Symptomen of problemen die beperkt zijn tot een enkel neusgat of een reeks sinussen, zoals een vreemd lichaam, een unilaterale choanale atresie (een verstopping aan de achterkant van de neus), een enkele sinuspoliep of een geïsoleerde tumor.
- Beide partijen (bilateraal): Wijdverbreide problemen zoals chronische rhinosinusitis, bilaterale neuspoliepen of ernstige allergische rhinitis die beide neusholtes aantast.
De diagnostische endoscopie heeft tot doel de bron van symptomen op te sporen, zoals neusverstopping, chronische afscheiding, aangezichtspijn, reukverlies en terugkerende epistaxis (neusbloedingen).
Therapeutische en chirurgische toepassingen
De term ‘scheidingsprocedure’ wordt nauwkeuriger toegepast wanneer de endoscopie a chirurgische ingreep . Deze procedures worden vaak geclassificeerd op basis van hun reikwijdte – unilateraal of bilateraal – op basis van de pathologie van de patiënt:
Unilaterale procedures
Deze zijn gericht op het corrigeren van problemen die beperkt zijn tot één kant van de neusholte of de neusbijholten. Voorbeelden zijn onder meer:
- Geïsoleerde maxillaire sinus-ostiale blokkade: Het corrigeren van een verstopping van de opening naar een enkele sinus.
- Unilaterale Concha Bullosa-resectie: Het verkleinen van de met lucht gevulde zak in een van de neusschelpen (de structuren die de lucht in de neus bevochtigen) om de luchtstroom te verbeteren.
- Verwijdering van een eenzijdige laesie: Het wegsnijden van een poliep of een ander goedaardig/kwaadaardig gezwel dat beperkt is tot één kant.
Bilaterale procedures
Deze richten zich op ziekten die aanwezig zijn in beide neusholten en/of meerdere sinussen aan beide zijden. De meest voorkomende bilaterale procedure is:
- Bilaterale functionele endoscopische sinuschirurgie (FESS): Dit wordt uitgevoerd om de natuurlijke afvoerwegen van de sinussen te verbreden om chronische rhinosinusitis (CRS) te behandelen die niet heeft gereageerd op medische therapie. Het omvat het openen van ostia (sinusopeningen) aan beide zijden om de ventilatie en de mucociliaire klaring te herstellen.
- Bilaterale turbinaatreductie: Het verkleinen van de neusschelpen in beide neusholtes om chronische bilaterale neusobstructie te verlichten.
Het gebruik van endoscopie in deze chirurgische contexten zorgt voor hoge precisie, vergrote visualisatie en minimale schade aan omringend gezond weefsel.
Geavanceerde endoscopische technieken: Unilaterale biportale endoscopie
Hoewel de initiële diagnostische nasendoscopie een standaardinstrument is, hebben chirurgische ontwikkelingen geleid tot gespecialiseerde technieken. Een dergelijke techniek is Unilaterale biportale endoscopie (UBE) .
UBE is een minimaal invasieve chirurgische methode, doorgaans bekend om zijn gebruik bij wervelkolomchirurgie, maar het onderliggende principe – het gebruik van twee afzonderlijke portalen (één voor de endoscoop, één voor instrumenten) om een werkkanaal te creëren – wordt aangepast en bestudeerd voor verschillende procedures, waaronder complexe rhinologie- en schedelbasischirurgie. Het gebruik van twee portalen maakt een uitstekende triangulatie van instrumenten, groothoekvisualisatie en onafhankelijke manipulatie van de scoop en chirurgische instrumenten mogelijk, wat voordelen biedt bij procedures waarbij beperkte ruimte en complexe anatomie uitdagingen vormen. Hoewel het concept nog steeds vaker voorkomt bij toepassingen in de wervelkolom, onderstreept het de voortdurende evolutie van endoscopische chirurgie naar het bereiken van betere chirurgische toegang en resultaten, waarbij de nadruk vaak ligt op een enkel getroffen gebied (unilateraal) met verbeterde controle.
Samenvatting
In de context van de neus en sinussen wordt een nasendoscopieprocedure uitgevoerd waarbij a eenzijdig or bilateral separation is in de eerste plaats een beschrijving van de reikwijdte van de noodzakelijke chirurgische ingreep – of het ziekteproces nu correctie aan één kant of aan beide kanten vereist – op basis van de initiële endoscopische diagnose. Het is een cruciaal, professioneel hulpmiddel in de otolaryngologie voor het nauwkeurig identificeren en effectief behandelen van een breed scala aan neus- en sinuspathologieën.
